”Kalau uda ingin kini ko juo ka Padang, indak ba-a ba-a dek Ijah doh, Da. Bia Ijah pai surang sajo…..!” tibo-tibo Ijah bakato lunak baitu Rundi manapiah tangannyo jo caro nan agak taraso takasa-kasa tu tadi.
Ijah manunduak. Matonyo sabak bantuak langik galok ka manaban bumi. Rundi tasintak. Akhianyo raso ibonyo ka bini tibo juo sakatiko. Baitu Rundi tasadar inyo paluak baliak bininyo tu lakeh-lakeh. Namun, Ijah lah talanjur manjatuahkan aia mato.
”Maafkan Uda Ijah….,” Rundi mamaluak Ijah sambia manyayang kaniang mama dari anak-anaknyo ko. Rundi mahapuih aia mato Ijah. Dalam taibo-ibo Ijah mambaleh palukan Rundi. Lambek-lambek Rundi manyayang pipi Ijah. Untuak samantaro wakatu, Rundi mambana dan mintak maaf ka bakeh dirinyo surang untuak malupokan Yanti agak salayang.
Inyo kini ingin melayani Ijah di tangah hari barabuik patang nan lindok. Apo Rundi mampu badamai jo hatinyo surang? Di satu sisi Inyo ingin manjago hati Ijah. Pado sisi nan lain, ingin ingin pulo untuak salakehnyo barangkek ka Padang manjanguak pacar lamo.
Mambalah jo mambagi raso tu bukan kaji nan mudah. Bukan kaji mudah berarti bukan tak bisa manjalankan kaji. Bisa. Pado saat-saat rumik takah iko apo nan harus dikamukokan? Apo raso atau logika? Nan ciek raso untuak ka bini. Nan ciek lai raso untuak ka pacar lamo.
Logikanyo, raso nan mano nan kadidahulukan; raso ka bini atau raso ka pacar lamo? Kalau iko tajadi, lakeh-lakeh lari ka logika? Logika ko lah nan mambuek Rundi harus melayani gairah Ijah siang kini ko.
Nan Rundi batimbang logika, nan Ijah mabuak dek raso. Tapikia dek Rundi, karano logika ko basangkuik pauik pulo jo fakta. Tanpa fakta, logika lumpuah. Raso basangkuik pauik jo salero. Tanpa salero, raso ko manjadi di ma ka tibo se lai ko nyo.
Dalam kajian logika, Rundi mancumbu bininyo sampai-sampai nan kalua dari muncuang Ijah adolah rengek nan manyabuik ”Uda…uda….uda….!”.
Walau logika sakareh tangkurak kapalo dan raso salunak dindiang hati, namun itu bukan berarti sakalamak pikiran manjajah hati. Baitu pulo sabaliknyo. Walau dindiang hati salunak antah, itu bukan pulo berarti jo lunak hati manjajah pikiran urang untuak mangalah. Sabab, pikiran jo hati ibaraik rajo jo permaisuri di pakurajaan nan adoh dalam diri sandiri.
Ijah kini adolah permaisuri nan wajib dilayani dalam keadaan apopun juo. Baitulah kiro-kiro amuak nan maacak-acak pangana seorang Rundi nan kini sadang mahadok i bini nan bakamungkinan gadang sadang hamil saminggu.
Manapih pangana ka Yanti dalam keadaan takah iko apokoh iko sebuah kasalahan? Indak. Manyingkirkan bukan berarti malupokan. Rundi harus pandai-pandai pulo baraja mambalah diri jo mambagi raso. Inyo harus konsens ka Ijah pada saat terkini.
Apo pulo salahnyo maluangkan waktu agak sa jam atau duo jam untuak malayani bini bacinto sabalun ka Padang mancaliak pacar lamo nan sadang tabariang di rumah sakik.
Dahulu-dahulunyo bana, katikok bacinto jo Ijah, acok Rundi mambayangkan saolah-olah sadang manguyum gilo jo Yanti. Ibaraiknyo, raga punyo Ijah, jiwa Rundi ka Yanti. Nyo paluak Ijah, inyo bayangkan Yanti. Itu dahulu. Ba-a jo kiniko?
Kini, Rundi malanyokkan bayangan Yanti. Nan nyo hadok i ko adolah fakta. Inyo ingin malatiah diri jo caro mambangun bilik ketek di hati. Iko bilik Ijah. Iko biliak Yanti. Indak ka nyo campua-baukan dalam pangana lai doh. Yanti, Yanti! Ijah, Ijah! Ya; mulai kini ko!
Lambek salambek-lambeknyo, lunak salunak-lunaknyo, mesra samesra-mesranyo Rundi mamainkan mat nan balagu di hatinyo. Inyo ciptakan irama saelok aroma tubuh Ijah. Tubuh Ijah bagaikan gitar yang dipatiak Rundi jo jemarinyo nan lincah memainkan melodi nan seakan-akan indah.
Tubuah Ijah rabah mesra dalam belaian Rundi nan sadang mamainkan irama. Ijah mangaliek-ngaliek. Duo tapak kakinyo bantuak manggawik-gawik aleh tampek tidua nan gata.
Tadanga dasahnyo lambek: ”Udaaaaa… !Uda….Uda…..”.
Adaik ateh paraduan mano ado rasio di antaro sapasang suami istri. Saliang tabukak satu samo lain adolah kunci manih dalam rumah tanggo. Indak adoh nan disuruak-suruak an. Waalau sahalai banang, indak adoh pulo nan tasuruak di ateh lirik cinto. Itu nan mambuek Ijah manggaletang-galetang manjo.
”Taruih…Da….taruih Da,” suaro Ijah makin mandayo-dayo. Bantuak aia mailia tatagun-tagun jo bantuak buruang lalu ka tampek singgah. Katikok tirai kulambu lah tabukak, nan Rundi tampaknyo ibaraik saketek mangecek namun banyak bakarajo. Inyo ingin mambari kepuasan pado Ijah saolah-olah sapanuah hati dalam hati nan saparo lah dirabuik Yanti.
Dek Ijah, lain nan taraso. Walau nalurinyo bakato lain, tapi inyo indak pernah tahu bahaso lakinyo sadang mambalah raso. Nan nyorasokan, lakinyo hangek sahangek-hangeknyo dan indak ka mungkin babagi raso! Ijah sampai kini sangaik picayo ka lakinyo.
Bahkan, puisi terkuat para penyair tak akan mampu mamiliah diksi untuak manjalehkan romantika cinto di ateh paraduan nan sadang manyalo-nyalo antaro gairah jo aia mato. Apokoh saumpamo sapasang cacak di dindiang nan bagaluik-galuik sudah tu saliang sibuk manangkok rangik? Indak baitu.
Ataukah umpamo sapasang kuciang nan bapulun-pulun sudah tu saliang barabuik tulang lauak? Tak baitu pulo. Apokah sarupo daun jatuah dari rantiang malayang-layang disemba angin lalu di musim panuah bungo? Taklah.
Iko mungkin bagai badai nan maayun riak manjadi ombak gilo. Mancabiak layia dipalun galombang. Mahampeh bibia karang nan maluko. Bukan sampan nan taniayo, tapi pandayuang nan taseso.
Ondeh Mak oi, kamar tu kini baramuak-tamuak di tangah raso-raso nan indak tatakar jo kiro-kiro. Kamar ko sapantun sabuai jo langkah para pandaki. Nan saliang mambantu untuak samo-samo sampai di puncak tatinggi.
”Paluak Ijah Da….paluak Da….Uda…Uda…..!”
Walau lindok cuaco di lua mangirim dingin namun seakan tak pernah sampai ka kamar ko. Ijah jo Rundi mandi paluah manuju puncak gunuang nan ka hampiang sampai. Sajak malam nan lalu, Ijah memang indak takah boneka lai nan baadaik labiah banyak diam pado manggalinjang.
Kalau dulu inyo hanyo sakadar manarimo, kini indak baitu. Inyo ingin pulo mambari untuak labiah manikmati pambarian tu. Kalaupun Ijah takah iko sajak dahulu, apo mungkin Rundi ka malupokan Yanti?
Suasana di kamar tu kini baralah ka indahnyo. Sabana babandiang tabaliak jo apo yang kini sadang dihadapi Yanti nan tabariang di rumah sakik. Dalam koma, inyo pun kahilangan anak-anaknyo satu-satunyo.
Sampai kini pun, Yanti alun juo sadar. Sampai kini Rundi alun pulo mandapek kaba tantang kematian Didit. Kok dapek kaba antah ka ba a kolah. Mungkin kehangatan di kamar ko indak ka tajadi takah iko bana.
Kini, Ijah sangaik makin manikmati raso balaki. Nun jauh di lua kamar ko, puncak Singgalang jo Marapi ditutuik kabuik. Rundi jo Ijah ibaraik duo pandaki nan ka hampiang sampai ka puncak terindah dari duo gunuang nan manjulang tinggi.
(Basambuang)